Oceniaj, ale nie zabijaj (Maria Popkiewicz-Ciesielska)

Swoistą modą stało się powtarzanie innym i sobie samemu: „nie oceniaj!”. Czy w ocenianiu jest coś złego? A może formułowanie ocen jest jednak naturalne i potrzebne?

Oceny towarzyszą nam cały czas. I nie ma w tym nic dziwnego, bo jako ludzie dokonujemy wartościowania, coś nam się podoba, a coś nie, często oceniamy także pod wpływem emocji. Ważne jest jednak, by nasze opinie nie przypominały ferowania wyroku, ataku na kogoś, a były życzliwą wskazówkę, która pomoże drugiej osobie w korekcie złego zachowania, czy będzie bodźcem do podjęcia jakiejś aktywności. Ocenianie jest także bardzo ważne jeszcze i z tego powodu, że mówi bardzo dużo o nas samych – pozwala innym odkryć naszą tożsamość.