Lykeon (Arystoteles) (ks. Bartłomiej Kot)

Słownik

Lykeon – W 335 r. p. n. e. Arystoteles ze Stagiry przy świątyni Apollina Likeiosa w Atenach założył szkołę filozoficzną – Lykeion.
Scholofil – człowiek kochający szkołę (neologizm Autora ballady)
Dyskutowanie podczas spacerów, to zajęcie od którego wziął nazwę nurt filozoficzny zapoczątkowany w Lykeionie – perypatetyzm.
Złoty środek to u Arystotelesa sposób poszukiwania cnoty, jako równowagi pomiędzy skrajnymi postawami (np.: tchórzostwo – odwaga – brawura)
Arystoteles w swoich pismach dzieli świat na pod- i nadksiężycowy. Popiera również system polityczny, który opiera się na istnieniu polis – małych państw-miast.
Pireus – port niedaleko Aten.
ho oikos – z gr. dom
arete – z gr. cnota.
Sowa – symbol Aten i mądrości.
ta meta – początek tytułu jednego z najważniejszych dzieł Stagiryty, „ta meta ta phisika”
Zwierz polityczny – wolne tłumaczenie wyrażenia dzoon politikon – istota społeczna.
Przyczyna sprawcza i celowa to dwie z czterech przyczyn, jakie muszą być spełnione do zaistnienia danej rzeczy:
przyczyna materialna (causa materialis) – rzecz powstaje z materii; przyczyna formalna (causa formalis) – powstaje przez ukształtowanie materii przez formy; przyczyna sprawcza (causa efficiens) – powstanie rzeczy musi być określone przez czynnik działający uprzednio; przyczyna celowa (causa finalis) – powstanie rzeczy musi służyć pewnemu celowi.
Złożenie hylemorficzne oznacza, że każda substancja jest bytem złożonym z czynnika biernego – materii, i czynnika aktywnego – formy.