Sokrates (Serenada dla Ksantypy) (ks. Bartłomiej Kot)

Sokrates jest filozofem przełomowym. Metoda, którą się posługiwał (majeutyczna) polegała na stawianiu pytań napotkanym rozmówcom, których często sam zaczepiał na ateńskiej Agorze. Sokrates, jak filozoficzna położna towarzyszył w ten sposób rozmówcy w rodzeniu prawdy. Wielu nauczycieli w jego czasach wędrowało po Grecji i gromadziło przy sobie uczniów. Jednak to on miał najpotężniejszy wpływ na sposób myślenia następnych pokoleń. Od jego imienia pochodzi historyczny podział filozofii na przed i po-sokratejską. Do grona jego uczniów należał m. in. sam Platon.

Sokrates znany był w wielu niekonwencjonalnych zachowań. Chętnie podejmował się zadań uznawanych powszechnie za niewykonalne. Niektórzy powiadają, ze jednym z takich wyzwań było poślubienie Ksantypy (to grecki odpowiednik pani Twardowskiej)

Źródłem, które przekazuje największą ilość informacji na jego temat są „Dialogi” Platona. Np. w słynnej „Uczcie” na którą Agaton zaprosił najznamienitsze umysły ówczesnych Aten, wypowiada swoje poglądy na temat miłości.

Niesłusznie oskarżony m. in. o szerzenie herezji i deprawowanie młodzieży został skazany na śmierć poprzez wypicie trucizny. Na łożu śmierci, otoczony przez uczniów wyrzekł swoje ostatnie słowa: Jesteśmy winni Asklepiosowi koguta. Nie zapomnij spłacić długu.